Με βαθύτατη θλίψη ο Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου πληροφορήθηκε για τον θάνατο ενός δικού του ανθρώπου, πατέρα της οικογένειας του θεάτρου, Εύη Γαβριηλίδη.
Η μεγάλη οικογένεια του θεάτρου θρηνεί από σήμερα την απώλεια ενός πολύ αγαπητού σε όλους ανθρώπου που αφιέρωσε με απέραντη πίστη, δημιουργικότητα και ήθος όλη του τη ζωή στην τέχνη και το θέατρο.
Άνθρωπος με συνέπεια και πάθος για τον πολιτισμό, πρόσφερε πολλά και σημαντικά στο χώρο της τέχνης, χαράσσοντας ως δάσκαλος την πορεία του κυπριακού θεάτρου όπως το γνωρίζουμε σήμερα.
Το ανεξάντλητό του χιούμορ, η πολυμάθεια του σε συνδυασμό με την άφταστη αισθητική και ενημερότητά του υπήρξε για όλους ανεξαιρέτως, μια ανεξάντλητη πηγή.
Ο Εύης Γαβριηλίδης γεννήθηκε στην Πάφο το 1929.
Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν (Αθήνα, 1952). Σπούδασε σκηνοθεσία στο Λονδίνο και στο Σικάγο. Ειδικεύτηκε στην τηλεοπτική σκηνοθεσία, στη Νέα Υόρκη και στο Παρίσι.
Εργάστηκε ως ηθοποιός σε θιάσους της Αθήνας και με την επιστροφή του στην Κύπρο το 1959 πρωτοξεκίνησε τη συνεργασία του ως σκηνοθέτης στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση του ΡΙΚ.
Το 1960 κάνει την πρώτη του εμφάνιση ως σκηνοθέτης στην Κύπρο, σε συνεργασία με τους Ενωμένους Καλλιτέχνες. Με σκηνοθέτη τον Γαβριηλίδη, ο θίασος ανεβάζει το αντιπολεμικό δράμα του Άρθουρ Μίλλερ «Ήταν όλοι τους παιδιά μου». Η παράσταση αφήνει πολύ καλές εντυπώσεις.
Τον επόμενο χρόνο ο Γαβριηλίδης, στον νεοϊδρυθέντα ΟΘΑΚ σκηνοθετεί την πρώτη παραγωγή αρχαίου δράματος από κυπριακό επαγγελματικό θίασο: τον «Πλούτο» του Αριστοφάνη.
Ίδρυσε και ηγήθηκε ως Καλλιτεχνικός Διευθυντής το Θεατράκι του ΡΙΚ (1969-1971) που έγινε ο προάγγελος του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου (ΘΟΚ). Το 1975 ανέλαβε τη διοίκηση του ΘΟΚ, θέση την οποία κατείχε μέχρι το 1989, έχοντας στο ενεργητικό του δεκάδες παραγωγές ανάμεσα στις οποίες: «Οθέλλος», «Ο Βυσσινόκηπος»,
«Μιχάλης ο σφυρίχτρας», «Σχολείο για κλόουν», «Δύσκολος»,
«Φιλουμένα Μαρτουράνο», «Το Γατάνιν», «Ματωμένος Γάμος»,
«Η επίσκεψη της γηραιάς κυρίας», «Σφήκες», «Όρνιθες», «Σαμία»,
«Δωδέκατη Νύχτα», «Το Γαϊτανάκι του έρωτα», «Επιτρέποντες».
Με τις δικές του ενέργειες ο Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου απέκτησε μία θέση στο Φεστιβάλ Επιδαύρου το 1980 με την παραγωγή «Ικέτιδες» σε σκηνοθεσία Νίκου Χαραλάμπους.
Η θρυλική παράσταση «Σαμία» που σκηνοθέτησε για πρώτη φορά το 1993 κέρδισε επάξια τον τίτλο ως μία από τις δέκα καλύτερες παραγωγές στην ιστορία του Φεστιβάλ Επιδαύρου. Με την αναβίωσή της τον Οκτώβριο του 2012 εγκαινίασε το νέο Θέατρο ΘΟΚ και ταξίδεψε και πάλι στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου το καλοκαίρι του 2013. Αυτή ήταν και η τελευταία του συνεργασία με τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου.
Μεταξύ των διαφόρων διακρίσεων που έτυχε, τιμήθηκε με το Μεγάλο Βραβείο Θεάτρου ΘΟΚ στην πρώτη τελετή το 2001 και με το Αριστείο Γραμμάτων, Τεχνών και Επιστημών το 2005.
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου στην επόμενή του συνεδρία θα μελετήσει συγκεκριμένες ενέργειες για να τιμήσει τη μνήμη της μεγάλης αυτής φυσιογνωμίας του θεάτρου.
Ως ελάχιστη ένδειξη σεβασμού η αποψινή παράσταση του ΘΟΚ, «Ο σκύλος που καπνίζει» ακυρώνεται.
Η κηδεία θα γίνει δημοσία δαπάνη αύριο Πέμπτη 16 Απριλίου στον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, Κοιμητήριο Λευκωσίας στις 3.00μ.μ.
Η οικογένεια θα δέχεται συλλυπητήρια στην εκκλησία από τις 2.30μ.μ.
Φωτό: από φωτογράφηση για την εφημερίδα "O Φιλελεύθερος"
© Δημήτρης Βαττής
