Το έργο Wolfgang του Γιάννη Μαυριτσάκη είναι εμπνευσμένο από ένα πραγματικό περιστατικό που έχει συμβεί στην Αυστρία. Ένας τριανταεξάχρονος άντρας απαγάγει ένα δεκάχρονο κοριτσάκι και το κρατάει φυλακισμένο σε ένα υπόγειο για περίπου οχτώ χρόνια. Όταν το κορίτσι δραπετεύει, ο άνδρας αυτοκτονεί. Αυτή δηλώνει: «Ήταν κομμάτι της ζωής μου· κατά κάποιον τρόπο πενθώ γι’ αυτόν».
Σε αυτήν ακριβώς τη δήλωση θεωρεί ο σκηνοθέτης του έργου Μάριος Μεττής: «ότι βρίσκεται η ουσία του έργου. Δε θέλουμε να δικαιολογήσουμε τον δράστη, μόνο προσπαθούμε να τον καταλάβουμε. Κι αν δεχτούμε ότι κανείς μας δεν είναι εκ φύσεως κακός, τότε θα ψάξουμε να βρούμε τους λόγους που οδήγησαν έναν καλό, από τη φύση του, ανθρώπινο ον σε μία τέτοια αποτρόπαια πράξη. Ο δράστης βεβαίως θα τιμωρηθεί όπως η κοινωνία και η ηθική της το απαιτεί, αλλά είναι επίσης καθήκον μας να ψάξουμε να βρούμε πίσω από το απάνθρωπο, το ανθρώπινο.» Ο συγγραφέας αν και παρουσιάζει ένα πραγματικό συμβάν, δεν καταπιάνεται με το ψυχολογικό υπόβαθρο του θύματος, αλλά του θύτη. Προσπαθεί να εντοπίσει, το πώς ένας φυσιολογικός άνθρωπος όσον αφορά την εξωτερική εικόνα που πλασάρει στην κοινωνία, καταφέρνει να ζει μία δεύτερη κρυφή ζωή χωρίς να αντιληφθεί κανένας τίποτα. Ο κεντρικός ήρωας έχοντας στην πλάτη του τραύματα από την παιδική του ηλικία αναζητεί την ιδανικότερη σύντροφο, πλάθοντας ο ίδιος από την αρχή τα χαρακτηριστικά και τη συμπεριφορά της. Ο Γιάννης Μαυριτσάκης, επιλέγει αυτή την οδό για να φέρει στο φως τον ψυχικό απόηχο που έχει μία τέτοια πράξη τόσο στο πρόσωπο του θύτη όσο και του θύματος.
Το Wolfgang του Γιάννη Μαυριτσάκη παρουσιάζεται για πρώτη φορά στη Κύπρο.