Ο Λάμπρος,  ένας αγράμματος αλλά πλούσιος επαρχιώτης επιδιώκει μέσα από την υποστήριξή του στον τοπικό βουλευτή, μια θέση στο δημόσιο που θα του εξασφαλίσει το εισιτήριο για τη μεγάλη ζωή και τα αξιώματα στην πρωτεύουσα.  Βασικός υποστηρικτής του στο όραμα αυτό, η φαντασμένη γυναίκα του, Πηνελόπη,  που επίσης προσβλέπει ένα μεγάλο αξίωμα για τον άντρα της.  Όσο ο σύζυγός της θα προσπαθεί να εισχωρήσει στο διεφθαρμένο κράτος και στους μηχανισμούς του πελατειακού συστήματος, η ίδια θα περιφέρεται στα αριστοκρατικά σαλόνια. Ένθερμη υποστήριξη βρίσκει και από όλη του την οικογένεια που ήδη έχει ετοιμαστεί να εγκαταλείψει την επαρχία.

Ο σκηνοθέτης του έργου Βασίλης Νικολαΐδης σημειώνει: «Πώς ένα έργο που γράφτηκε στα τέλη του 19ου αιώνα, πώς ένα έργο που ακολουθεί τη μόδα της εποχής, και είναι"μετ' ασμάτων", πώς μια κοινωνικοπολιτική σάτιρα των κακώς κειμένων της Ελλάδας στο κατώφλι του 20ου αιώνα, πώς ένα τέτοιο έργο μπορεί να παρουσιαστεί εν έτει 2016 και να αφορά ένα σύγχρονο κοινό; Μα η αξία ενός έργου σαν τον "Γενικό Γραμματέα" είναι ακριβώς η βαθιά τομή που κάνει σε χαρακτήρες και καταστάσεις. Είναι η ειρωνεία  με την οποία ο συγγραφέας "βλέπει" την εποχή του, η κριτική που ασκεί στον Έλληνα του τότε που δυστυχώς είναι και ο Έλληνας του τώρα. Θα αφεθούμε και πάλι λοιπόν στη γοητεία του "Γραμματέα", θα ακονίσουμε εκ νέου τα δόντια του συγγραφέα και θα ξαναδούμε τις περιπέτειες του Λάμπρου Θυμέλη, του κεντρικού ήρωα και της φαμίλιας του, μέσα από το μιούζικ Χωλ, την παρωδία όπερας, τη σάτιρα του ρομαντισμού, την επιθεώρηση, την μουσική κωμωδία, τον βωβό κινηματογράφο, έτσι ώστε να φανεί ανάγλυφα, ακόμα μια φορά, η ολέθρια επίπτωση που έχει στον κόσμο η ξενομανία, η μεγαλομανία, ο νεοπλουτισμός, δεινά που πάντα και κυρίως σήμερα μας ταλανίζουν. Δυστυχώς, θα ανακαλύψουμε πως ο Καπετανάκης είναι σαν να έγραψε τον "Γραμματέα" μόλις χθες...»

Ο Γενικός Γραμματέας, από τα σημαντικότερα δείγματα της νεοελληνικής δραματουργίας έχει ανέβει άλλη μια φορά στο ΘΟΚ σε σκηνοθεσία Νίκου Χαραλάμπους το 1981.