Οι αγροίκοι είναι τέσσερις άντρες της αστικής τάξης της Βενετίας του 18ου αιώνα, οι οποίοι, στα χρόνια των νέων ιδεών του Διαφωτισμού και στην πόλη του καρναβαλιού, είναι αυταρχικοί με τις γυναίκες και τα παιδιά τους, απαγορεύοντάς τους κοινωνικές συναναστροφές και διασκεδάσεις.

Το έργο εξελίσσεται μέσα από τη σύγκρουση των δυναμικών χαρακτήρων των ηρωίδων με τους άκαμπτους άντρες της ιστορίας: οι γυναίκες χειραφετούνται, αντιδρούν, έχοντας τη δική τους αντίληψη για το τι αρμόζει σε μια έντιμη κυρία. Οι μονόχνοτοι «αγροίκοι» υποχρεώνονται να υποχωρήσουν, μετά τη λογική και μετρημένη παράθεση επιχειρημάτων μιας απ’ αυτές και να μη σταθούν, από πείσμα και μόνο, εμπόδιο στο γάμο των – έγκλειστων – παιδιών τους, τον οποίο οι ίδιοι σχεδίαζαν.