Όταν η νεαρή Ντόρα σταματάει τα φάρμακα που την κρατούσαν σε καταστολή ξυπνούν απότομα όλοι οι μηχανισμοί που τελούσαν, επί σειρά ετών, σε καθεστώς αδράνειας.

H επανασύνδεση με την πραγματικότητα αποδεικνύεται επώδυνη - πιο επώδυνη απ’ ό, τι είχαν φανταστεί οι γονείς της, οι οποίοι νιώθουν ξαφνικά τις σεξουαλικές ορμές της κόρης τους να τους μαστιγώνουν καταπρόσωπο και τα αποθέματα αγάπης και υπομονής να στερεύουν.

Οι ανάγκες της Ντόρας, έτσι όπως εκφράζονται με αφοπλιστική αφέλεια, αγνοώντας τις συμβάσεις, τους φέρνουν σε δύσκολη θέση, σε αμηχανία, σε απόγνωση.