Δέσποινα Μπεμπεδέλη
Σπουδές: Δραματική Σχολή Πέλου Κατσέλη. Πιάνο τραγούδι: Ωδείο Αθηνών. Institut Français d’Athènes (Cours Special)
Πρώτη εμφάνιση στη σκηνή στις 15 Οκτωβρίου 1962 στο έργο του Μίκη Θεοδωράκη «Το τραγούδι του Νεκρού Αδελφού» (Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο Μάνου Κατράκη), συγχρόνως συμμετείχε ως σολίστ στις συναυλίες του Θεοδωράκη.
Συνεργάστηκε με διακεκριμένους σκηνοθέτες όπως Γ. Σεβαστίκογλου, Κ. Κουν, Π. Κατσέλη, J. Dassin, Στ. Ντουφεξή, Γ. Μιχαηλίδη, Δ. Χρονόπουλο, A. Visniefski, Heinz-Uwe Haus, S. Rombins, Σπ. Ευαγγελάτο, Βλ. Καυκαρίδη Ε. Γαβριηλίδη, N. Χαραλάμπους, Ν. Καραγέωργο, Σ. Χατζάκη, Α. Αραούζο, Θ. Τερζόπουλο στο Εθνικό Θέατρο Ελλάδος, στο ΚΘΒΕ, σε ιδιωτικούς θιάσους, στο θεατράκι του ΡΙΚ, στο ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου, στον ΘΟΚ (1971-1995).
Φέτος συμπληρώνει 60 χρόνια υπηρεσίας στην τέχνη της. Οι ρόλοι της στο θέατρο, στην τηλεόραση, στον κινηματογράφο και στο ραδιόφωνο υπερβαίνουν τους 170.
Από αυτούς ξεχωρίζει όλους τους ρόλους της στην Αρχαία Ελληνική Τραγωδία, ιδιαίτερα όμως την «Εκάβη» που ερμήνευσε 7 φορές με διαφορετικούς σκηνοθέτες σε διαφορετικούς θιάσους σε Ελλάδα και Κύπρο.
Επίσης ξεχωρίζει τη «Μάνα Κουράγιο» του 1977 σε σκηνοθεσία Heinz-Uwe Haus (ΘΟΚ), του 1999-2000 σε σκηνοθεσία Γ. Μιχαηλίδη (Ανοιχτό Θέατρο) και του 2002 σε σκηνοθεσία Δ. Μπεμπεδέλη (Σατιρικό Θέατρο).
Άλλες παραγωγές: «Καυκασιανός Κύκλος με την κιμωλία» (Γρούσα, σκηνοθ. Heinz-Uwe Haus, ΘΟΚ, 1975), «Μπερνάντα Άλμπα» (σκηνοθ. Ν. Χαραλάμπους, ΘΟΚ), «Αυλή των θαυμάτων» (Αννετώ, σκηνοθ. Βλ. Καυκαρίδης, ΘΟΚ), «Μαρία Στούαρτ» (Βασίλισσα Ελισάβετ, σκηνοθ. Γ. Ιορδανίδης, ΘΟΚ), «Χάρολντ και Μωντ» (Μωντ, σκηνοθ. Γ. Ιορδανίδης, Θίασος Γιάννη Βούρου, 1995-1997) και στο Σατιρικό Θέατρο σε σκηνοθεσία Δ. Μπεμπεδέλη (1998 και 2016), «Σελεστίνα» (σκηνοθ. Στ. Ντουφεξής, Φεστιβάλ Αθηνών, 1997), «Ματωμένος Γάμος» (Μάνα, σκηνοθ. Ε. Γαβριηλίδης, ΘΟΚ) και στο Εθνικό Θέατρο Ελλάδας σε σκηνοθεσία Σ. Χατζάκη (2006), «Βρυκόλακες» (κα. Άλβιγκ, σκηνοθ. Ν. Σιαφκάλης, ΘΟΚ, 1973) και στον Θίασο Γ. Φέρτη σε σκηνοθεσία Γ. Ιορδανίδη (2008), «Φιλιώ Χαιδεμένου» (σκηνοθ. Β. Ευταξόπουλος, Ίδρυμα Πολιτισμού Ιωνία), «Οι Φάλαινες του Αυγούστου» (Λίμπυ, σκηνοθ. Ν. Καραγέωργος, Σατιρικό Θέατρο), «Μια ζωή Γερμανική» (σκηνοθ. Α. Αραούζος, Σατιρικό Θέατρο-Alpha Square).
Από τις κινηματογραφικές εμφανίσεις της ξεχωρίζει τη συμμετοχή της στη βραβευμένη με το Χρυσό Φοίνικα ταινία του Θ. Αγγελόπουλου «Μια αιωνιότητα και μια ημέρα».
Είναι Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Σατιρικού Θεάτρου όπου παίζει, σκηνοθετεί και διδάσκει στη Δραματική Σχολή «Βλαδίμηρος Καυκαρίδης».
Τιμητικές Διακρίσεις: Έπαθλο «Μαρίκα Κοτοπούλη», Βραβείο Πολιτιστικής Προσφοράς Τ. Ανθία-Θ. Πιερίδη, ΑΚΕΛ.
Από τον ΘΟΚ: Βραβείο καλλιτεχνικής προσφοράς (1995), Μέγα βραβείο «Μελίνα Μερκούρη», Βραβείο σκηνοθεσίας «Η Γυναίκα της Ζάκυνθος» (Σατιρικό Θέατρο, 2010). Μέγα Βραβείο καλλιτεχνικής προσφοράς (2020).
Στην Ελλάδα: Βραβείο Α΄ Γυναικείου ρόλου: «Μάνα Κουράγιο», «Χάρολντ και Μωντ» και σε δύο τηλεοπτικές παραγωγές «Βίος Ανθόσπαρτος», «Περί Ανέμων και Υδάτων», 3 βραβεία για τη «Φιλιώ Χαϊδεμένου».
Madame Figaro: Ηθοποιός της χρονιάς (2008 και 2018), Βραβείο συνολικής προσφοράς (2022).
Ίδρυμα «Γυναίκες στον Κινηματογράφο»: Βραβείο Καλλιτεχνικής Προσφοράς (2022).
Το 2010 τιμήθηκε με το Αριστείο Γραμμάτων Τεχνών και Επιστημών από την Κυπριακή Δημοκρατία.